Latince autismus denilen kendi içine dönük kelimesinden türetilmiş olan otizm, bir eksiklik değil farklılıktır. Doğuştan gelen ya da sonradan yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkan otizm, çocukların iletişim ve etkileşim alanlarında belirgin gecikmelerin ya da sapmaların görülmesi durumudur. Nedeni tam olarak bilinemeyen Otizm rahatsızlığının genetik ve çevresel etkenlerden dolayı meydana gelebileceği düşünülmektedir. Günümüzde rastlanan en sık nöro – gelişimsel rahatsızlık olan otizm, yapılan araştırmaya ortalama 70 çocuktan birinde görülmektedir. Otizm rahatsızlığı yaşayan çocuklarda 3 belirgin zorluk görülmektedir. Bu zorluklar;

İletişim kurma ve konuşma
Akranları ile beraber oynama
Bazı nesneler ile bedenlerinin tekrarlayıcı hareketleri

Bu zorluklar otizmli çocukların genelinde görülen temel zorluklardır. Otizm tedavisi için erken tanı çok önemlidir. Bu nedenle en büyük görev anne ile babalara düşmektedir. Anne – babaların çocuklarını gözlemlerken çok dikkat etmeleri gerekmektedir. Ailelerin çocuklarında otizm rahatsızlığının varlığı ile ilgili şüphelenmelerini gerektiren durumlar şunlardır:

İletişim alanında: Çocuğun ismi söylendiği zaman tepki vermemesi, ne istediğini tam olarak anlatamaması, dil gelişiminde gecikme görülmesi, duymuyormuş gibi belirtiler göstermesi, yönergeleri takip edememesi, daha önceden söylemiş olduğu bazı kelimeleri söyleyememesi

Sosyal alanda: Sosyal amaçlı gülümseme görülmemesi, her zaman tek başına oynamak istemesi, gözler ile iletişimin zayıf olması, anne ve babayı görmezden gelmesi, kendi dünyasında olması, kendi yaşıtındaki çocuklar ile pek ilgilenmemesi

Davranışsal alanda: İşbirliğine açık olmaması, öfke nöbetleri geçirmesi, oyuncakları ile nasıl oynayacağını bilememesi, parmak uçlarında yürümesi, bir nesneye aşırı bir şekilde bağlanması, nesneleri sürekli sıraya dizmesi, bazı sesler ile durumlara tepkilerinin aşırı olması, garip hareketler sergilemesi

Bu gibi belirtiler otizm rahatsızlığı olan çocuklarda görülebilen davranışlardır. Otizm bir hastalık değildir. Ailelerin de bunun bilincinde olması gerekmektedir. Otizmli çocuklarda bir eksiklik yoktur. Yalnızca kendi yaşıtlarından farklıdır. Bu farklılık ise eğitimler ile düzeltilebilmektedir. Bunun için ailelerin bu konuda bilinçli olması ve çocuklarına gereken eğitimleri hem evde hem de okulda sağlamalıdırlar.

Otizm rahatsızlığının tedavisi için bazı terapiler uygulanmaktadır. Uygulanan bu terapilerin temel amacı, otizmli çocukların işitme, karşısındaki kişileri algılama, derin düşünme ve iletişim kurma gibi becerileri kazanmalarını sağlamaktır.

Otizm rahatsızlığının psikososyal tedavisinde genel olarak davranışçı terapiler uygulanmaktadır. Özellikle erken müdahale ile önemi artan bu terapiler ile çocukların tedavisi mümkün olmaktadır. Çok etkili olan bu terapilerin başında sanat terapisi gelmektedir. Sanat terapisi ile çocukların iletişimi artırılarak sosyal becerileri geliştirilmektedir.

sanat terapisi

SANAT TERAPİSİ İLE OTİZM TEDAVİSİ

Sanat terapisi, otizm rahatsızlığı olan çocuklarda önemli kazanımlar sağlamaktadır. Sanat terapisi ile desteklenen otizmli çocukların hayata olan adaptasyonları artırılmaktadır. Sanat çocuklara ifade özgürlüğü tanımaktadır. Bu da ruh sağlıklarında iyileşmeye yardımcı olur.

Bireysel ya da grup çalışmalarında dayanışma ve işbirliği içinde olmalarını sağlayan sanat terapisi, çocuklar arasındaki saygı, sevgi ve yardımlaşma gibi davranışları da geliştirmeye yardımcı olur. Resim, heykel, seramik vb. sanatlar ile çocukların kendini ifade etmeleri sağlanarak duygusal rahatlama yaşamasında etkili olunur.

Otizmli çocukların diğer yollar ile ifade edemedikleri duygularını ve düşüncelerini sanatsal üretimler ile açığa çıkması sağlanmaktadır. Sanat terapisi ile otizmli çocuklara kazandırılan davranışlar şunlardır: