Otizmli Çocuklar ve Evcil Hayvan

Nörolojik ve gelişimsel bozukluk olarak adlandırılan otizm, son dönemlerde en çok karşılaşılan rahatsızlıklardan biridir. Son yapılan araştırmalara göre her 68 tane çocuktan birine otizm tanısı koyulmaktadır. Bu oranın da hızlı bir şekilde artacağı düşünülmektedir.

Otizmli çocukların en temel problemlerinden biri sosyal iletişimlerde güçlük çekmesidir. Çok çekingen tavırlar sergileyen otizmli çocuklar, kendi yaşıtları ile de bir araya gelmek istememektedir. Otizmli çocukların sosyal çevreden soyutlanmaması, otizmli olan diğer çocuklar ve aileleri ile bir araya getirilmesi gerekmektedir. Bu etkinlik onların sosyal çevre iletişimlerini güçlendirmeleri için çok önemlidir.

Otizmli çocuklar için en çok zorlanılan bir diğer konu da günlük olan yaşam becerilerinin kazandırılamamasıdır. Çevresindekiler ile göz temasına girmeyen otizmli çocuklar, beceri öğreniminde de zorlanmaktadır. Ancak en uygun eğitimlerin verilmesi ile bu belirtilerin azalması sağlanmaktadır. Bu aşamada uygulanan evcil hayvan terapisi, otizmli çocukların çevre ile bağ kurmalarında son derece etkilidir.

evcil hayvan

Otizme Evcil Hayvan Terapisinin Etkisi

Evcil hayvan özellikle sosyal yaşamda çok önemli bir yere sahiptir. Çocukların gelişiminde de doğru ilişki kurulduğu zaman çok etkili olmaktadır. Missouri Üniversitesi tarafından yapılan araştırmalar neticesinde; evcil hayvanların otizm tanısı koyulan çocukların sosyal yetilerini geliştiren bir etkisi olduğu belirlenmiştir.

Evlerinde evcil hayvan besleyen otizmli ailelerin, çocuklarına sosyal yeti kazandırmakta zorlanmadığı tespit edilmiştir. Diğer insanlar ile göz kontağı kuramayan ve sözel iletişim gerçekleştiremeyen otizmli çocuklar, bir başka canlıya özellikle de köpeklere bu hareketleri rahatlıkla yapabilmektedir. Evcil hayvanlar ile olan iletişimi otizmli çocukta gizli kalan çoğu özelliği ortaya çıkarmaktadır.

Otizmli çocuk, terapisti ile evcil hayvan arasında olan ilişkiyi fark ederek kendisi de zamanla evcil hayvanlar ile aynı bağı oluşturur. Sosyalleşme programı adı altında yürütülen bu program, çocukların terapisti ile olan bağını da kuvvetlendirmektedir. Çevresinde bulunan evcil hayvanlar ile sahiplerinin arasında da aynı bağı gören otizmli çocuk, bu farkındalığı yalnızca insan – evcil hayvan arasında algılamaz ve insan – insan ilişkisinde de bu bağı kullanır.

Otizmli çocuklar, kendi yaşıtlarına ilgi göstermezler ve onlarla bir bağ kurmazlar. Bu nedenle etkileşimin vermiş olduğu duygudan yoksun kalır. Ancak evcil hayvan ile kurduğu ilişkide çok fazla yönlendirmeye ihtiyaç duymaz ve evcil hayvanları ile ilgilenir. Ayrıca sergilemiş olduğu davranışlar da bir otizmli çocuk gibi değil, otizmli olmayan çocuklar gibi olur. Bu da evcil hayvan terapisinin sağlamak istediği temel hedeftir.

Evcil hayvanların, çocukların ruhsal ve fiziksel sağlığına kavuşmalarında yarattığı olumlu etkiyi kullanan bu terapi ile otizmli çocukların sergilemekte zorlanmış olduğu davranışları kolayca edinmesini sağlar. Bu konuda büyük iş ailelere düşmektedir. Evcil hayvan konusunda bilinçli olarak çocuklarının ilgi duydukları bir hayvanı edinmeleri gerekir. Bu durumda genelde köpek seçilmektedir. Köpeklerin dostça tavırları nedeni ile çocuklarla kuracağı bağ daha güçlü olmaktadır.

Hayvan sevgisi nedeni ile topluma daha kolay uyum sağlayan otizmli çocuklar, bu terapi ile sosyal korkularını yenmektedir. İletişim konusunda da çocuğun tedavisinde çok etkili olan evcil hayvanlar, çocukların ilgisinin insanlara yönelmesini sağlamaktadır. İnsan dünyasını anlamakta zorluk yaşayan otizmli çocuklar, evcil hayvan terapisi ile bu zorlu hayata korkmadan girebilmektedirler.

Kaynakça: